Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Ο Εμμανουήλ Καλλίγερος τιμάται από την Ακαδημία Αθηνών

Όπως κάθε Δεκέμβριο, η Ακαδημία Αθηνών ανακοίνωσε τα βραβεία και τους επαίνους της χρονιάς. Μεταξύ των τιμώμενων και ο Κυθήριος ερευνητής και συγγραφέας Εμμανουήλ Καλλίγερος, που έλαβε έπαινο στην τάξη των ηθικών και πολιτικών επιστημών «για τα δύο βιβλία του Κυθηραϊκά Επώνυμα. Ιστορική, γεωγραφική και γλωσσική προσέγγιση (Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών, 2002, β΄ έκδ. 2006) και Κυθηραϊκά Τοπωνύμια. Ιστορική Γεωγραφία των Κυθήρων (Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών, 2011), καθώς και για την λοιπή συμβολή του στην ανάδειξη των Κυθήρων”.  Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στον συμπατριώτη μας για το πράγματι πανελλαδικής εμβέλειας επιστημονικό του έργο.

Άλλα τιμηθέντες στον χώρο του βιβλίου και της λογοτεχνίας ήσαν οι ποιητές Χριστόφορος Λιοντάκης και Μανόλης Πρατικάκης, λογοτέχνες με μακρά πορεία στα ελληνικά γράμματα, οι νεότεροι αλλά καταξιωμένοι πεζογράφοι Γιώργος Συμπάρδης, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, ο σκιτσογράφος Γιάννης Κυριακόπουλος (ΚΥΡ), οι παιδικοί συγγραφείς Λίτσα Ψαραύτη και Σοφία Γιαλουράκη και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας για το μορφωτικό της έργο.

Σημειώνουμε ως ιδιαίτερης σημασίας την μετά θάνατον βράβευση για υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας των Hamayum Anwar (18 ετών) και ο Wakar Ahmed (32 ετών). Οι δύο Πακιστανοί άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από τις ρόδες τρένου, προσπαθώντας να σώσουν ζευγάρι ηλικιωμένων, το αυτοκίνητο των οποίων είχε εγκλωβιστεί στις γραμμές.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Λευθέρη


Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, η νέα ποιητική συλλογή του συμπατριώτη μας Γιώργου Λευθέρη (Κατελούζου), με τον τίτλο «Το Όνομά μου». Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο ποίησης του ιδίου, αφού το 1977 είχε εκδώσει τη συλλογή «Φινιστρίνι», εμπνευσμένη από τα ταξίδια του ως πλοιάρχου του εμπορικού Ναυτικού.

Το Όνομα του Γιώργου Λευθέρη
 

«Ο Γιώργος Λευθέρης έχοντας γευτεί και αποτυπώσει σε παλαιότερα  ποιήματα τον οίστρο της ζωής, με φιλοπερίεργη σκέψη και ορθάνοιχτες, διψασμένες αισθήσεις, εξακολουθεί σήμερα να γράφει ποίηση με την ίδια ειλικρίνεια και αγνότητα.  [...] Όταν η ύπαρξη λιγοστεύει, επιλέγει αντί της νοσταλγίας να αντικρύσει γυμνό το παρόν και να μιλήσει ευθέως για τη θλίψη της φθοράς. Ανυπέρβλητα υπαρξιακά ερωτήματα παίρνουν τη θέση του ενθουσιασμού και της αισιοδοξίας. Η τυχαιότητα παλεύει με τη νομοτέλεια, το άγνωστο με το συγκεκριμένο, το μάταιο με το σημαντικό. Η λογική συγκρούεται με το ένστικτο, όταν αυτό υπόσχεται τις τελευταίες αχτίδες ελπίδας και ζωής. [...]. Η λύτρωση δε χαρίζεται από πουθενά. Ο ποιητής την αναζητά απεγνωσμένα, για να του αποκαλυφθεί στην ύστατη εμπειρία αγάπης, τη χαρά για τη συνέχιση της ζωής μέσα από άλλους, γνωστούς κι αγαπημένους, αλλά και αγνώστους. [...] Πρόκειται για το μοναδικό αποτύπωμα ενός ανθρώπου που τίμησε τη ζωή, επάνω στο θεόρατο βιβλίο του κόσμου. «Το Όνομα» του Γιώργου Λευθέρη.» 

(Από το επίμετρο της Κατερίνας Μαριάτου)